Eerste dagen in Perth

12 september 2017 - Perth, Australië

Het hostel waar ik verbleef was erg gezellig. Er waren veel mensen en dus altijd wel iemand met wie je een praatje maakte. Iedereen was erg vriendelijk. En ook de eigenaar en Chris waren heel vriendelijk en behulpzaam; 'hi, how are ya?' is zowat de standaard begroeting.

De eerste dagen heb ik dingen geregeld, zoals een taxfilenummer voor belasting, een rekening geopend en een Medi-card aangevraagd voor eventuele doktersbezoeken en een simkaart voor hier gekocht.

Vrijdagavond vroegen ze bij het hostel of ik mee wilde stappen. Ik had een lange wandeling gemaakt door Perth en vond het echt mooi, alles zo uitgestrekt en perfect zowat, perfect geknipte bosjes en gemilimetert gras. Was gaan wandelen om even alleen te zijn, m'n hoofd leeg te maken. Toen ik terug kwam dus gelijk dit aanbod. Dus dacht waarom ook niet. Was uiteindelijk erg gezellig, niet zoveel gedronken, want de prijzen logen er niet om. Negen dollar voor een wijntje en dat is nog goedkoop blijkbaar. Maargoed alleen maar goed voor de portemonnee en gezondheid ;). Zaterdags met Cassandra afgesproken bij een barretje. Cassandra is een vriendin van een maatje van mij, dus die heeft ons gekoppeld en met succes. Het was erg gezellig. Hadden bij een bar wat gedronken en er was meteen een klik. Veel overeenkomsten en ben die avond mee naar haar gegaan in Byford, nog verder gekletst en pizza gegeten en daar blijven slapen. Heerlijk een eigen bed die niet beweegt als je onderbuurvrouw waarmee je een stapelbed deelt omdraait of beweegt, zoals in een dorm. Zondag wat rondgelopen in een national park en nog een drankje gedaan bij een soort van bar die door een boeren-familie is opgezet. Drinken hier in Australië is erg normaal, sterker nog het is een gewoonte om zowat dagelijks te drinken. Als je met iemand afspreekt neem je je eigen drank mee naar diegene, dat is vaak bier of wijn. Vooral op zondag wordt er gedronken overdag. Dat noemen ze sundaysesh (zondagsessie). Ik vind zo nu en dan een drankje wel lekker, maar zie toch echt af van de Australische maatstaven. Cas had ook voorgesteld om bij haar te wonen tijdelijk als ik dat zou willen. Daar heb ik over nagedacht en uiteindelijk besloten dat te gaan doen. Dat zou die dinsdag gaan gebeuren, leuk! Maandag rustig aan gedaan, in de avond met mensen uit het hostel filmpje gekeken. Merkte dat hoe langer je in hostel zit hoe fijner het aanvoelt qua mensen kennen enz. Voelt meer vertrouwd, dus ook wel jammer aan ene kant om weer verder te gaan. Maargoed ook leuk, weer nieuw avontuur. Dinsdagochtend heb ik mijn CVs rondgebracht in de stad bij lunch- en koffiehuizen. In het begin wel ff onwennig, vooral heel onzeker over m'n Engels ook nog. Maargoed uiteindelijk hebben er 8 mijn CV gevraagd, dus kleine hoop dat ik wordt gebeld. Is uiteindelijk niet gebeurd. Het is nog lente, dus ben waarschijnlijk te vroeg, aangezien in de zomer meer mensen nodig zijn. Daarbij had ik wel begrepen dat Perth op dit moment veel werklozen kent, dus inwoners zelf maken meer kans op banen dan backpackers. Achja had in ieder geval mijn best gedaan en in de middag ging ik verhuizen, dus daar ook naar uit gekeken! De trein gepakt naar Frementle, daar was Cas aan het werk. Vanuit haar werk even langs het strand geweest daar, wilde ze laten zien, super mooi! Alleen nog erg koud. Daarna haar dochtertje van 4 gehaald bij de kinderopvang en daarna door naar mijn nieuwe tijdelijke huis. Super fijn! Eindelijk even mijn eigen plekje, na 2 weken in een dorm geslapen te hebben. Wat een luxe zeg ;).

Foto’s