Update uit Singleton

17 oktober 2017 - Karnup, Australië

De dag loopt ietsje anders dan gepland. Vanochtend vertrokken naar serpentine national park om daar lekker stuk te wandelen. Was met de fiets, 25 km heen en terug. Dus beloofde een lekker actief dagje te worden. Na 3 kwartier knallen, muziekske op en lekker de vaart erin, reed het allemaal niet meer zo soepel dan daarvoor. Was net aan het bedenken hoe ontieglijk lang die wegen hier wel niet zijn, kwam geen einde aan, aan die weg. Was gelukkig bijna bij een kruising rii het NP, maargoed toch ff checken hoe het met de achterwiel was aangezien het zo stroef ging. En boooommmm 👋 daar gingen mijn plannen. Een lekke band dus, in the middle of nowhere en het begon op dat moment ook net te regenen 😅!! Na even een paar minuten stilstaan of ik het toch wel goed gezien had en me te hebben afgevraagd of dit werkelijk gebeurde en even de tijd genomen te accepteren dat deze mooie dag een andere wending had gekregen, bedacht ik me dat ik niks anders kon doen dan terug lopen. Namelijk ook geen tegoed op mijn mobiel om iemand te bellen en niks in de buurt. Dus daar gingen we dan, oneindig lange wegen terug lopen. Gelukkig hield de regen al snel op en er kwam ook nog een lieve man onderweg vragen of het goed ging en poging gedaan om de band op te pompen terwijl ik al aangaf dat dat waarschijnlijk weinig nut had, maar hem iig vriendelijk bedankt dat ie z'n best deed. Uiteindelijk 2 uur terug gelopen, dus lekker ff de beentjes gestrekt. Lekker meegeblèrd met Guus Meeuwis onderweg, dat kan hier gewoon onbeschaamd, aangezien je toch niemand tegenkomt. Uiteindelijk heb ik er het beste van gemaakt en vond ik het ook wel ironisch en grappig, aangezien dit zo heerlijk weerspiegeld hoe het leven is en je dus nooit weet hoe alles verloopt. Zo stond afgelopen zondag ook een dagje strand op het menu omdat het heerlijk zonnig was ☀️. Maar uiteindelijk de dag doorgebracht in het ziekenhuis voor m'n rechter- hand aangezien ik daar al bijna 2 weken brandende rode vlekken op heb die zich verspreiden en waarvan niemand echt weet wat het is. Ze wisten bij het ziekenhuis ook niet wat het was na 3 dokters gezien te hebben, maar ze belden me later terug met een vermoeden, dus moet even bloed laten prikken en dan hoor ik hopelijk wat het is en wat ik er aan kan doen.

Maargoed waar ik op doel is: het ene moment zit je in de flow en zit alles lekker mee en het andere moment zit het tegen en lijkt het erop dat alles even tegenzit, ups en downs, stromend, in golvende bewegingen. Het lijkt wel magnetisch te werken dat als het goed gaat alles je meezit en andersom ook tegen als het tegenzit. Wat ik tot nu toe wel heb geleerd is dat je er maar beter het beste van kan maken en proberen om die golf te pakken. Waar die ook heen gaat uiteindelijk tilt hij je weer op en dan zie je wel weer waar je strand. Niet teveel plannen en organiseren, maar gewoon meegaan met de stroom van het leven. Het is niet altijd even doorzichtig en ook heel lastig om te doen met alles wat moet in het leven of je eigen verwachtingen van het leven, maar uiteindelijk brengt het je precies waar je hoort te zijn op dat moment. Ookal ben je het daar niet gelijk mee eens of lijkt dat niet meteen zo. Dat ervaar ik zelf wel zo iig. En soms heb je gewoon een beetje ongeluk, maar ach zo lang je gezond bent wordt je daar alleen maar sterker van.

Maargoed ff genoeg van dit sentimentele gedoe. Terug thuis aangekomen bedacht ik mij dan ga ik mijn blog lekker eventjes updaten dus bij deze....

Sinds m'n laatste blog weer genoeg gedaan en beleefd.

Naar pinguïn eiland geweest in Warnbro. Ook weer lekker op 't fietske (20 km heen en terug, dus tikt lekker aan zo). Heel mooi gebied ook, dus is ook een leuke route. Met de Ferry naar pinguïn eiland. Nou je kunt het beter seagull island noemen. Man, man wat een overload aan meeuwen. Ze hadden allemaal jongen, dus waren zeer beschermend. Pff nou zeg heb het gemerkt wat een geweld komt er uit die beesten. Ze kwamen ook constant boven je vliegen om je bang te maken en moest ook echt een paar x bukken, maargoed verder deden ze niks gelukkig. Was alleen niet erg ontspannen lopen 😆. Al met al een prachtig, wel klein eiland met veel verschillende vogels die dus gebroed hadden, ook enorm veel pelikanen. Prachtige beesten! Ook een wilde zeeleeuw gezien die lekker aan het chillen was. Helaas geen wilde pinguïns, maar dat is blijkbaar ook zeldzaam als je ze tegen komt, aangezien ze maar 20 procent op land leven (vaak savonds en snachts) en de rest in de zee. Wel pinguïns gezien in het "Discovery centre", waar deze pinguïns leven om onderzoek bij te doen, omdat ze niet zouden overleven in het wild wegens beperkingen (bv. Aan een oog blind, doof etc). Was iig een leuk dagje weg!

Ook heb ik via Facebook een gezin leren kennen waar ik 2 daagjes heb opgepast. Lekker wat extra geld verdiend en een leuke ervaring rijker. De moeder had 8 kids op aarde gebracht 😯, echt 8 ja! Ik paste over het algemeen op de 4 jongere kids die nog niet op school zaten. 2 jongens (4 en bijna 3) en 2 meisjes (6 en 21 maanden). Het was wel even anders dan bij mijn au pair familie, flink aanpoten, waren pittige kids, maar wel heel leuk. Hou ook wel van wat pit. Boys will be boys dus die waren heerlijk actief en wild en dan had je de dame van 21 maanden die letterlijk alles uit de kast trok en het toppunt van ondeugend was, en als laatste het baby'tje die aandacht vroeg, zoals baby's aandacht nodig hebben. Gelukkig viel ik in de smaak en mochten de kids mij. En merk ook wel met de kennis en ervaring en het gevoel dat ik heb voor kinderen dat dat heel erg meehelpt. Na half 4 kwamen daar die andere 4 kids ook nog bij voor een uurtje, één dolle boel! Maar wel echt een super leuk gezin! Vader had een eigen tattoo shop en moeder had haar handen vol aan de kids, beiden helemaal onder de tattoos, nou respect hoor, mij niet gezien zoveel mini's 🤔🙈...

Afgelopen weekend mocht ik eindelijk weer! Hardstyle/ hardcore feestje in Perth. Na langer dan een half jaar eindelijk weer de blommekes buiten gezet en het was uiteraard gelijk weer aan! Samen met Cassie en Jimmy het dak eraf gefeest, geen seconde stil gestaan natuurlijk, alleen maar gedanst, gek gedaan en een leuke tijd gehad. Was heel geslaagd 🎉!

Verder nog wat gesport, filmpje gekeken, dingetjes uitgezocht en geregeld, mensen gesproken enzovoorts. De alledaagse dingetjes die ik hier heb. Probeer nog maar eventjes te genieten nu van mijn eigen kamertje en dit structuurtje! Aangezien ik volgende week woensdag vertrek voor de eerste roadtrip naar Adelaide met inmiddels 5 Duitsers 😁. 'The Germans and me'. Dan zal het leven wat avontuurlijker worden, maar daarmee ook iets minder comfortabel (leven en slapen in auto). Maargoed ik heb er in ieder geval zin in om weer verder te trekken, wordt weer tijd om verder te gaan 🤗✌️.

Allright, that's it for now. G'day mate 😘. Ohja p.s. de foto's worden automatisch onder de blog gezet op datum, maar dit klopt niet echt vaak. Ik kan ze niet in de tekst zetten, alleen in albums. Om ze te bekijken kan je zelf naar albums gaan en daar vind je alle foto's.

Foto’s

5 Reacties

  1. Boot, Chico Boot:
    17 oktober 2017
    Trots op jou en hoe je met alles dealt schat!
  2. Je ma:
    18 oktober 2017
    Ik ben een trotse moeder. Wat ben je toch een doorzetter
  3. Frans geers:
    19 oktober 2017
    Zo trots als Chico of Edith zijn we natuurlijk niet maar iets minder mag toch ook
  4. Frans geers:
    20 oktober 2017
    leuk jou verhalen gelezen te lezen je heb al veel mee gemaakt het ga je goed tot schrijfs hele dikke knuffel oma geers
  5. Monique:
    22 oktober 2017
    Een regenachtige dag in Nederland, tijd om jou verhalen te lezen en foto's te bekijken. Dit is zowaar een hele wereldreis, eerst samen met Chico en nu alleen. Ook ik ben trots op je. Ga zo door Joyce en geniet ervan. Lieve groetjes van mij xxx